OP VERHAAL KOMEN

Ik ben Nannette Vilders – Mijn verandergeloof is een continue veranderende wereld waarin het welzijn van de mens in de organisatie centraal staat.

In mijn bedrijf houd ik mij voornamelijk bezig met vraagstukken van organisaties die in een transformatie zijn vastgelopen. Mijn basishouding in deze vraagstukken is systemisch. Dat betekent dat ik kijk naar het grotere geheel. Het eindpunt staat nog niet vast. Een vastgelopen transformatie heeft een beweging nodig. De weg van een transformatie loopt voor mij via drie lijnen te weten; Inhoud, Proces en Personen. Mijn expertise is vooral gericht op de laatste lijn, het welzijn van de mens in de organisatie. Zo kijk ik naar de aanwezige cultuur in het bedrijf, vaak is de relatie het werkbare bestanddeel in de verandering. Verhalen spelen er daarbij belangrijke rol omdat ze betekenis geven en daarmee woorden geven aan de verandering.

Zo ontstaan er weer nieuwe kansen en kom je letterlijk weer op verhaal!

Navigeren naar een onbekende toekomst

Om goed te kunnen navigeren naar de onbekende toekomst zul je ingesleten patronen willen opsporen en doorbreken. Het onbekende zal als ongemakkelijk voelen. Dat is soms lastig te verduren. Meestal in de bovenstroom, het bewuste en zichtbare deel van de organisatie, worden rationele oplossingen bedacht om verbeteringen door te voeren. Denk hierbij aan werkprocessen, spelregels, KPI’s en strategie.
Juist de onderstroom wordt veelal vergeten of zelfs ontweken. Veel van wat met relatie te maken heeft is minder bewust en minder expliciet. Denk hierbij aan werkdruk, identiteit en communicatie. Je zou onderstroom zelfs cultuur kunnen noemen, omdat het grotendeels onbewust is en diep verankerd is in de organisatie.

Om het nieuwe toe te laten, zul je eerst het oude moeten loslaten
Een transformatie volgt een aantal fasen. De fases zijn opvolgend. Er kan een diep verlangen zijn en er kan een noodzaak ontstaan waardoor de urgentie werkt als aanjager voor de verandering. Urgentie wordt meestal in de bovenstroom herkend. In de fase van loslaten wordt de prijs betaald. Rouw verdient hier een plek, het oude moet los gelaten worden. Door het oude te erkennen kun je loslaten. En dan voel jij je volstrekt onbekwaam en wil je het liefst terug naar het oude. Het niet weten voelt als falen. Toch start daar de beweging naar het nieuwe. Neem je deze tijd en ruimte om die beweging te maken, dan zal je altijd bij jouw eigen antwoorden terecht komen. En ik weet ondertussen uit eigen ervaring dat dit best spannend is..

Interesse gewekt? Neem gerust contact op voor een persoonlijke gesprek.